De 23ste Ypres Historic Rally werd gezien als een clash tussen de traditionele en de nieuwe generatie Historics. Een strijd die zowel in de FIA wedstrijd als in het nationale gedeelte in het voordeel van de oudere wagens beslecht werd met respectievelijk Stefaan Stouf en Glenn Janssens als eindlaureaten.
FIA – Eindelijk Stefaan Stouf
Vooral in de FIA wedstrijd waren de nieuwe generatie Historics (Young Timers) favoriet en dan in het bijzonder Paul Lietaer (Subaru Legacy RS) en Didier Vanwijnsberghe (Toyota Celica ST165). Die laatste gaf evenwel forfait nadat er nog te veel kleine technische problemen waren, terwijl de Italiaan Pedro (Lancia Delta 16v) meteen al zijn kansen verspeelde door in Boezinge van de baan te gaan.
De enige die echt een vuist zou kunnen maken tegenover de Young Timers van de favorieten was Stefaan Stouf, maar de vishandelaar uit Nieuwpoort deed veel meer … Op vrijdag opende hij met vier scratchtijden op rij, waarmee de Porschist als leider de nacht inging. Paul Lietaer die de dag afsloot met een scratch volgde op dertien tellen, terwijl de rest van het veld dan enkel nog van de resterende ereplaatsen mocht dromen.
De tweede wedstrijddag leek een kopie van dag 1 te worden. Stouf opende met drie scratchtijden, maar Lietaer was nooit veraf. Met nog vier proeven te gaan, waaronder de lange scherprechter van Hollebeke, bedroeg het onderlinge verschil tussen beide piloten 23 sec. Het sein voor Paul Lietaer om een tandje bij te steken. Met drie scratchtijden op rij reduceerde hij de kloof tot 2.4 sec. De beslissing zou dus vallen op de laatste klassementsproef in Watou: 14,29 km alles of niets tegen de chrono! Stouf bleek hier 1.1 sec sneller dan de ‘snor uit Heestert’ en pakte zo zijn allereerste overwinning in Ieper.
“Het was echt op het randje,” aldus co-rijder Joris Erard. “Soms was het niet meer warm in bepaalde situaties, maar bereikten we bijna het kookpunt. Ik had er alle vertrouwen in, gezien Watou echt een proef is die Stefaan ligt. Natuurlijk dachten we eventjes dat het weer niet voor dit jaar zou zijn toen we de opmars van Paul zagen in twee klassementsproeven. Maar eind goed al goed. Eindelijk hebben we komaf kunnen maken met de jarenlange pechreeks in deze rally, waar Stefaan in een twaalftal deelnames enkel eenmaal op het podium stond.”
Paul Lietaer, tweede op 3.5 sec, was zeker niet ontgoocheld. “Wij hebben geprobeerd maar stuitten op een berensterke Stefaan. Zo is het zeker geen schande om verwezen te worden naar de dichtste ereplaats. En de nieuwe Subaru Legacy toonde zich van zijn beste kant, zodat dit ons vertrouwen geeft naar de toekomst toe.”
De Fransman Frederic Chambon was vrijdag nog ‘the best of the rest’ als derde, maar ook Dirk Depuydt wilde nog op het podium. Met zijn BMW M3 reduceerde hij stelselmatig zijn achterstand op de Porschist tot hij door een technisch probleem achterop werd geslagen in Hollebeke. Eerder op de dag moest ook Pieter-Jan Maeyaert (Ford Escort MK2 BDA) terrein prijsgeven in Westouter-Boeschepe, zodat Chambon een vrijgeleide kreeg richting derde plaats.
Voor de vierde plaats kregen nog een mooi duel tussen de Escort MK I piloten Geert Vandoorne en Kurt Vanderspinnen, dat met een halve minuut verschil in het voordeel van Vandoorne uitdraaide. We onthouden ook dat Dirk Depuydt zaterdag bijna constant de derde chrono neerzette. Jammer van de pech op de langste proef van het weekend, want anders zat er meer in dan de zesde plaats. Edwin Degeyter is met zijn ex-Lietaer Escort MK2 al jaren een vaste waarde in de top 10, dit jaar reed hij op regelmaat naar de zevende plaats. Net een plaatsje beter dan streekrijder Piet Declercq (Escort MK1) die vrijdag heel wat tijd verloor door problemen met de ontsteking. Spektakelman Pieter-Jan Maeyaert en Bart Vanhaverbeke (Mercedes 500 SLC) sloten de top 10 af.
NAT – Janssens oppermachtig
In het nationale gedeelte was er dit weekend niemand opgewassen tegen Glenn Janssens. De Porschist was overal de snelste … Enkel op de slotproef waar Janssens het iets rustiger aanpakte, moest hij de scratch aan merkgenoot Patrick Mylleville laten. “Bij Tuthill hebben ze weer schitterend werk afgeleverd. De Porsche gaf geen krimp en draaide perfect. De wijzigingen die François Delecour, na een testrit samen, aan onze wagen wilde doorvoeren werden weer aangepast naar mijn normen. Misschien waren deze wel goed, maar ik had niet zo veel vertrouwen meer, vooral in de rappe stukken. Nu stond het vertrouwen weer heel hoog.”
Alain Vermeulen, tweede op net geen twee minuten, was zeker even tevreden. “Vorig jaar derde, nu tweede…We hadden gemikt op een podiumplaats en dit hebben we kunnen verwezenlijken. Als we de goede lijn doortrekken moeten we volgend jaar dan nog een stapje hogerop. Dit zal echter niet meer met deze vertrouwde BMW E21 zijn. We zij immers een M3 aan het prepareren.”
Wie ook al de overstap maakt naar een M3 is Robin Maes. De Kortrijknaar kocht in Spanje een Prodrive-BMW aan in Camel-kleuren. Maes vierde zijn debuut in Ieper aan het stuur van een Opel Kadett City en bezegelde dit met een derde plaats algemeen. Kind van de rekening hierbij was Patrick Mylleville. Hij viel met een halve seconde net naast het podium. “Misschien mijn eigen fout. Ik pakte de lange proef in Hollebeke te voorzichtig aan en verloor daar een 14-tal seconden op Robin. De rekening is dan natuurlijk vlug gemaakt.’’
In het zware zaterdaggedeelte regende het opgaves, van mensen die na vrijdag nog uitzicht hadden op een podium. Denken we daarbij maar aan Yves Bruneel (Opel Transeurope – achterbrug), Peter Lemahieu (Escort MK I – technische problemen), Wim De Cock (Porsche 911 – motor), Christophe Merlevede (BMW M3 – sortie) en Dirk Deveux (Escort MK2 – motor). Voor Chris Debyser (Escort MK2) was het evenmin een probleemloze rally, maar hij bereikte wel de finish als twaalfde.
Door het wegvallen van enkele favorieten konden enkele anderen opschuiven in de top 10 zoals het SMS duo Jimmy McRae (Ascona B) en thuisrijder Jackie Van Hove (Ascona A) die respectievelijk vijfde en zesde werden. De Brit Tim Pearcey kwam met zijn krachtige Ford Escort MK2 voor het eerst aan de start in Ieper. Na een rustige start klom de spektakelman op naar de zevende plaats. Dirk Dumon (Ascona B) strandde op één luttele seconde van de Brit als achtste en Jens Maes (Ascona B) deed met zijn negende plaats opnieuw een goeie zaak voor het kampioenschap. De top 10 werd afgesloten door thuisrijder Rudi Dekimpe (Kadett GT/E).
Reacties en persberichten zijn welkom via kristof@flyingfinish.eu
