Van 13 tot 18 mei vond de vierde editie van de Rallye du Maroc Historique plaats. Tijdens deze rally die is voorbehouden aan historische rallywagens wordt er in 6 dagen niet minder dan 2.500 km afgelegd waarvan er 457 km competitief zijn. Niet minder dan 82 teams stonden aan de start van dit uitzonderlijke evenement waaronder heel wat Belgen met ondermeer Grégoire De Mevius (winnaar van de eerste 2 edities), voormalig F1‐piloot Eric Van de Poele en Bernard Munster (winnaar vorig jaar).
Voor het eerst in haar bestaan waagde het Silver Arrows team met rijder Bart Vanhaverbeke en corijder Frank Blondeel zich op volledig onbekend terrein: deelname aan een internationale rally van meer dan 3 dagen, een evenement op het Afrikaanse continent én rijden op onverhard. De doelstellingen waren bijgevolg bescheiden: ervaring opdoen in het rijden op gravel en zorgen dat de wagen aan de finish geraakt.
Na de technische controles en de ceremoniële start op zondag, kon de rally op maandag 13 mei eindelijk vanuit het kuststadje Agadir vroeg van start gaan voor 6 etappes van evenveel dagen. De planning van iedere wedstrijddag zag er als volgt uit: vroeg starten met 2 klassementsproeven van tussen de 20 en 30 km gevolgd door een regroup en vervolgens een lange verbindingsrit van soms wel 200 km om tenslotte de dag af te sluiten met nog 1 of 2 klassementsproeven. Daarna was het aan de mecaniciens die telkens 4 uur tijd hadden om de wagen weer helemaal klaar te stomen voor de volgende dag.
Piloot Bart Vanhaverbeke legt uit: “Deze rally is helemaal niet vergelijkbaar met een traditionele rally waar er rondes worden gereden rond een vaste locatie. Hier reden we van provincie tot provincie met telkens opnieuw andere landschappen, van woestijn tot dorre bergen of langs groene heuvels. Niet alleen de natuur veranderde elke dag maar ook de steden en mensen. We reden door totaal verwaarloosde dorpjes, maar ook door perfect onderhouden steden. Op de middag tijdens iedere regroup vond er telkens een ceremoniële ontvangst plaats van de plaatselijke burgervader. Voor deze ervaring alleen al, zou je aan het evenement willen deelnemen.”
De eerste dagen was het uiteraard wennen aan het rijden op onverhard, langs diepe afgronden en op steile hellingen met snelle waaiers. Het team wilde dan ook geen risico’s nemen. Bart Vanhaverbeke licht toe: “We wilden vooral de wagen op onverhard goed leren kennen. Toch maakten we gestaag vooruitgang want na dag 1 stonden we 46ste in het algemeen klassement en na dag 2 waren we al opgeschoven naar de 30ste plaats. Geleidelijk aan voerden we de snelheid en het driften op en we namen op onze directe concurrenten, de broers Cochin die met hun Mercedessen 500SLC al voor de vierde keer deelnamen, al snel met gemak een seconde per km zodat we op het einde van de derde dag al naar de 25ste plaats in het klassement waren opgerukt.”
Vooraan in het klassement was de strijd bijzonder hard en al snel vielen dan ook de eerste slachtoffers. Na eerst teruggeslagen te zijn naar de 28ste plaats wegens ontstekingsproblemen, gaat winnaar van vorig jaar Bernard Munster met zijn Porsche 911 over kop en moet hij definitief opgeven. Ook tweevoudig winnaar Grégoire de Mévius, na de eerste etappe nog op de 3de plaats moet op dag 2 ontgoocheld opgeven met zijn mooie Nissan 240RS. De extreme omstandigheden en de kwaliteit van de benzine zorgden bij heel wat deelnemers voor technische problemen. De Silver Arrows Mercedes kende daarentegen geen enkel probleem. De dagelijkse service van 4 uur was meer een grondige checkup en was meestal al binnen de 2 uur volbracht.
Op het einde van de vierde dag was het Silver Arrows team inmiddels al naar de 16de plaats in het algemeen klassement opgeschoven, ruim voor de andere 2 Mercedessen. De strategie voor de laatste 2 dagen was dan ook eenvoudig. Bart Vanhaverbeke legt uit: “We hadden 4 minuten achterstand op de 15de en 2 minuten voorsprong op onze naaste achtervolger. Het enige wat we nu moesten doen, was onze positie aanhouden. Er zouden zeker nog wel enkele teams uitvallen waardoor een plaats binnen de eerste 15 binnen bereik zou zijn.”
Op de vijfde dag van de rally stonden opnieuw 4 klassementsproeven op het programma maar bij de derde sloeg het noodlot echter toe voor het Silver Arrows Team. Bij een passage door een betonnen rivierbedding reed de Mercedes op een losgeslagen betonnen blok. Bart Vanhaverbeke legt uit: “De klap was enorm maar ik voelde niets aan de stuurinrichting en reed verder. Op het einde van de klassementsproef stond, zoals gebruikelijk, het service team ons op te wachten en werd een eerste controle uitgevoerd. Al vlug bleek dat de stuurinrichting niet was geraakt maar dat de carter helemaal was opengescheurd. Einde verhaal zou je dan denken. Toch wilden we niet zomaar de handschoen in de ring werpen en werd de wagen op de trailer geladen en naar de serviceplaats gesleept. Daar heeft het service team een ongelofelijke herstelling verricht. Met een compound speciaal voor metaal werd de barst in de carter dichtgelijmd en na het drogen kon er opnieuw olie in de motor en waren we klaar om de laatste dag opnieuw aan de start te staan!”
Het concept van de rally wil zoveel mogelijk deelnemers aan de finish krijgen en laat daarom toe om één of meerdere klassementsproeven over te slaan om de nodige herstellingen uit te voeren. Per niet gereden proef wordt telkens de tijd van de laatste plus 5 minuten straftijd gerekend. Omdat er 1 klassementsproef werd gemist verloor het team op die manier wel meer dan 10 minuten en werden Vanhaverbeke‐Blondeel teruggeslagen naar de 24ste plaats in de algemene rangschikking.
Op de laaste dag moesten nog 2 klassementsproeven worden gereden en een lange verbindingsrit naar Marrakech, in totaal niet minder dan 351 km waarvan 49 tegen de tijd. Het Silver Arrows team hoopte dat de noodherstelling zou houden tot de finish. En dat deed het ook want Vanhaverbeke‐ Blondeel hadden het rijden op gravel inmiddels onder de knie en konden met een 16de en 18 plaats in de laatste proeven nog opnieuw opklimmen naar de 20ste plaats in de eindrangschikking.
Helemaal vooraan in het klassement deed zich nog een drama voor toen de Mazda RX7 van Philippe Gache op 20 km van het einde moest opgeven na sinds dag 2 onbedreigd aan de leiding te hebben gestaan met een riante voorsprong van meer dan 4 minuten. Zo werd het Franse team Christophe Vaison/Pascal Duffour met een Peugeot 504 coupé nog de onverwachte winnaar van dit buitengewoon evenement.
Bart Vanhaverbeke besluit: “Dit was een rally om nooit meer te vergeten en ik ben dan ook blij dat ik mijn doelstellingen heb bereikt. We hebben de wagen aan de finish gebracht, we hebben leren rijden op onverhard en de nodige ervaring opgedaan om volgend jaar onze huurders in de beste omstandigheden te mogen ondersteunen. De wagen heeft eens te meer haar betrouwbaarheid en haar potentieel bewezen. Het was een ongelooflijk avontuur en ik kijk al uit naar de editie van volgend jaar!”
Meer informatie over de Rallye du Maroc Historique met de dagverslagen is te vinden op deze link. Op de Silver Arrows Racing Facebook Fanpagina kunnen foto’s van het team tijdens het evenement worden gevonden.
EINDUITSLAG RALLYE DU MAROC HISTORIQUE 2013
- VAISON Christophe/DUFFOUR Pascal met Peugeot 504 in 4:32:49,3
- DEVEZA Alain/TEZENAS DU MONCEL Guy met Porsche 911 op 1s
- VANDROMME Antoine/RAFFAELLI Yoann met Porsche 911SC op 4m 44,1s
- CUNNINGHAM Franck/FORDE Ross met Ford Escort RS1800 op 8m 11,5s
- BARRILE Bernard/CHIAPPE Patrick met Talbot Sunbeam Lotus op 9m 24,2s
20. VANHAVERBEKE Bart/BLONDEEL Frank met Mercedes 500SLC op 29m 5,1s
Onder de deelnemers waren er onder andere 26 Porsches, 20 Fords, 8 Peugeots, 5 Citroëns, 5 Opels, 4 BMWs, 3 Mercedessen, 3 Volkswagens, 2 Renaults, 1 Nissan, 1 Datsun, 1 Mazda en 1 Lancia.
