Erik Vleminckx – Mike Vanhoecke (BMW M3 E36) (kl 3I)
Erik was met gelegenheidscopiloot “Rallyfoto’s Mike” Van Hoecke, naar Koekelare afgezakt met de bedoeling om een “ leuk en ont-stressend “ rallyweekend te beleven. Spijtig was dat het toegekende start nummer 23 niet echt beantwoordde aan de voorgaande prestaties en palmares van Erik in deze en andere wedstrijden. Vooral op de proef van Kortemark met zijn (te) kleine rondjes zou dat een nadeel kunnen zijn. In de wedstrijd zelf is dat dan ook bevestigd en heeft Erik dat cash betaald op die bewuste KP 5 en 9. Het maakt toch een enorm verschil in je gereden tijd met bv. een Braeckevelt of Coene voor zich rijdend, dan met een gestrande Subaru die de weg versperd of een Saxo die voor je blijft uitrijden.
Erik vatte de wedstrijd aan op zijn eigen tempo. Na de eerste ronde was de verbazing groot, omdat Erik en Mike toch op een schitterende 6de plaats algemeen stonden.
Op de eerstvolgende KP 5 (de gevreesde rond toertjes) reden Erik en Mike echter pas een 16de tijd. Reden? Een dwars over de baan gestrande Subaru, waarbij zowel Algoedt (BMW) als Erik eerst gewoon stilstonden, daarna voorzichtig via de graskant voorbij de Subaru geloodst werden om dan te moeten verder “ koersen “. Dat verlies van minstens 20″ zette direct al een stevige domper op Erik zijn wedstrijd. Daarna werd stomweg nog een 10″ penalty opgelopen en dit samen betekende uiteraard een ferme terugval in het klassement. Een mooi top 5 klassement had zeker tot de mogelijkheden kunnen behoren, want met 1 x 2de, 1 x 3de, 1 x 4de, 3 x 5de, 3 x 6de als gereden tijden zat dat er zeker in.
Erik Vleminckx aan het woord: “Ik heb me ferm geamuseerd, zowel in als buiten de auto en dat maakt, in combinatie met het mooie weer, er voor mij een prachtige rallydag van en dat zelfs ondanks onze sortie (over gracht in veld) op de voorlaatste proef. Zoiets kan al eens met iedereen gebeuren. Veel schade was er niet, doch de voorste ophangingsdriehoek was geplooid en doorrijden was zinloos.
Zoals ik op voorhand vreesde werden we door het aan ons toegekende startnummer vooral in KP 5 en 9 zwaar benadeeld. Daar hebben we de voeling met de top verloren en die tijd goedmaken in zo’n wedstrijd is onmogelijk. Het tempo werd nog hoog gehouden, maar mijn echte motivatie voor de eigenlijke strijd was toen al weg. Spijtig, want Braeckevelt zijn klassering en onze gereden tijden tonen alleszins aan dat we met onze BMW ’s nog kunnen meespelen als het droog blijft.
Het belangrijkste voor mezelf is dat we nogmaals aangetoond hebben dat de wagen en de Hankook banden zeer competitief en snel zijn. Ikzelf hoefde enkel nog maar aan het stuurtje te draaien (lacht).
Blijkbaar waren er velen verbaasd over mijn tijden? Vreemd toch? Miskenning misschien? Met goed competitief materiaal is ‘den Erik’ blijkbaar toch nog altijd zo snel als vroeger.(lol) Maar er blijft nu toch nog altijd een marge over, vraag dat trouwens maar na bij mijn co’s.
Gelegenheidscopiloot Mike heeft me hier trouwens uitermate verbaasd met zijn presteren. Wat een evolutie heeft die man op een jaar tijd ondergaan zeg ! Instappen en aan dat heel snelle tempo de nota’s correct overbrengen en geen enkele hapering of fout. Een extra dikke pluim daarvoor !!
Het seizoen 2011 voor de Beemer en mezelf zit er nu echter op. Ik heb een harde, maar correcte beslissing moeten nemen. Want mijn aanwezigheid in de nieuwe zaak is noodzakelijk en ik kan daardoor voorlopig geen tijd meer vrijmaken voor de wedstrijden.
Voor volgend jaar zien we wel wat we gaan rijden. Deze herfst en winter zullen we de wagen opfrissen en klaarmaken voor volgend jaar. Momenteel zijn we bezig onze tweede BMW M3 aan het afwerken en gaan hem half november presenteren in Sint Truiden als 0-wagen om hem daarna in verhuring/verkoop aan te bieden. En neen, ik zal hem daar niet besturen. Wie dan wel? Dat zal een verrassing worden. Een kleine hint misschien: de piloot – Ford – fabriek.”
