Imposant debuut Peter Versluis tijdens Altena Rally
Het team van Wevers Sport heeft Peter Versluis, genavigeerd door Timo van der Marel, op imponerende wijze zien debuteren in de Veka Eurol Auto Altena Rally. De Veka topman reed, met de in Noorwegen bij Petter Solberg gehuurde, Citroën C4 WRC naar een fantastische 4e plaats in het eindklassement. Wevers Sport collega’s Eric Bolhaar (Skoda Fabia WRC 06) en Bernhard ten Brinke (Ford Fiesta RS WRC) kenden een wisselende Altena Rally. Ten Brinke moest opgeven en Bolhaar dreef na een uitstapje in een akker van plaats 9 naar de laagste podiumtrede.
Alle aandacht ging in Werkendam uit naar het debuut van Peter Versluis. En het moet gezegd, het werd zeker niet het makkelijkste debuut voor Versluis in de modderige en bijzonder natte eerste editie van de rally waar hij hoofdsponsor van is. Timo van der Marel was vooraf duidelijk: “Peter kent de wegen hier als zijn broekzak en hij kan erg goed overweg met een auto. Maar dat is ook meteen een gevaar voor hem. Het wordt zaak om de rally goed op te bouwen.” De FIA WRC Academy rijder kweet zich fantastisch van zijn taak op de rechterstoel naast Versluis. Na een voorzichtige openingsboucle kwam het duo zienderogen beter en beter in het ritme. “De set-up van de auto was niet goed in de eerste boucle. Dat hebben we tussen de proeven door wat aangepast. Nu gaat het stukken beter”, liet Van der Marel weten op het serviceterrein. Na 12 verraderlijke, modderige en gladde proeven in de allerbeste BAC Rally traditie, stuurde Versluis de C4 WRC als vierde over het finishpodium. “Het was niet makkelijk. We hebben zeker onze momenten gehad en ik heb heel veel respect gekregen voor rallyrijders. Maar eigenlijk ook wel respect voor mezelf, want ik heb de auto wel op de baan weten te houden”, grapte Versluis op het finishpodium om dat meteen maar te laten volgen door een aankondiging: “Ik denk dat Nederland er volgend jaar een rallyrijder bij heeft.”
Voor Zeddammer Bernhard ten Brinke en zijn navigator Davy Thierie waren de druiven in Werkendam zuur. Het Gelders-Belgische duo reed zes proeven op zeker, maar toen leider Jeroen Swaanen een foutje maakte kwam de sportman in Ten Brinke boven. Hij nam meer risico’s en werd afgestraft door de verraderlijke omstandigheden. Een aanvaring met een chicane zorgde er voor dat Ten Brinke en Thierie op moesten geven.
Op het moment dat de Ford Fiesta RS WRC van Bernhard ten Brinke op de bergingsauto ging waren Eric Bolhaar en Gert Kamphuis in de Defensie Skoda bezig met terug worstelen naar het podium. Op de derde proef was het duo een akker in geschoten, waar men op miraculeuze wijze zonder mechanische schade weer uit kon komen. In de moesson-achtige buien bleef de voorruit van de Skoda, net als enkele maanden geleden in Etten-Leur, beslaan waardoor Bolhaar en Kamphuis niets anders konden doen dan kiezen voor uitrijden. Door de vele uitvallers schoof het duo steeds een plaatsje op en eindigden zij als derde.
“Wat een mooi debuut voor Peter Versluis. De Citroën is niet de makkelijkste auto en als je in deze omstandigheden toch gewoon vierde wordt dan oogst je respect. Jammer dat Bernhard op moest geven. Hij had een kleine kans en wilde die grijpen. Dan moet je risico’s nemen. Dat Eric Bolhaar’s uitstapje zonder verdere mechanische schade is afgelopen verbaasde me. Uit zijn derde plaats blijkt dat je door stug door te gaan en je eigen wedstrijd te rijden hier ver kon komen vandaag”, keek teambaas Erik Wevers terug op de eerste editie van de Veka Eurol Auto Altena Rally.
Pechduivel voorkomt goede klassering RallyTeam Brabant
Afgelopen zaterdag heeft Rally Team Brabant deelgenomen aan de nieuwe rally die Nederland rijk is, de VeKa Eurol Auto Altena Rally rondom het Brabantse Werkendam. Een rally die hoogte – en dieptepunten bracht voor het Helmondse Rally Team.
Een goed begin is het halve werk, dus werd er voor de start goed nagedacht over de bandenkeuze. Bij het verkennen was al duidelijk geworden dat door het oogsten veel klei op de weg was gekomen. In combinatie met de al veel uitgereden bochten en de regen werd er rekening gehouden met extreme gladheid. Het team heeft dit opgevangen door te kiezen voor de full-wet band met een grof profiel om het vele modder er makkelijk uit te krijgen.
Dat dit een goede keuze bleek te zijn, was te zien aan de toptijd die de heren op de klokken zetten tijdens de eerste klassementsproeven. Ook dat de regen met bakken uit de lucht kwam was geen hinder, daardoor groeide het vertrouwen dat ze de concurrentie ook in deze zware condities voor konden blijven.
Tijdens de derde klassementproef kwam het pechduiveltje voor het eerst om de hoek kijken en begon het oude probleem met de 3e versnelling weer op te spelen. Toch wisten ze de concurrentie op achterstand te houden. De voorsprong werd ook de vierde en laatste klassementsproef van de boucle niet afgegeven waardoor ze met een comfortabele voorsprong naar de eerste service gingen.
Na de service stond wederom de lange proef op het programma, plan was om daar weer vol in de aanval te gaan om de tijden nog scherper te krijgen. Echter doemde er een gele vlag op en zagen Antoine van Ballegooijen en Johan Findhammer, collega rijder Adwin Hoondert in de sloot liggen. Conform de regels werd het gas los gelaten met de intentie om te stoppen en te kijken of er hulp nodig was. Een official wuifde dat het goed was en dat ze door mochten rijden. Dit resulteerde in een klein tijdsverlies op de concurrentie, maar nog steeds een goede tijd gezien de conditie van die proef op dat moment.
Klassementproef 6 liep lekker, niets leek het team in de weg te staan, maar helaas kwam de pechduivel weer om de hoek. In de voorlaatste bocht kwamen er ineens vreemde geluiden onder de auto vandaan. Vol gas werd er nog wel door de finish gereden om daarna te concluderen dat de geluiden werden veroorzaakt door de versnellingsbak. Het team had geen keuze meer, opgeven was het enige wat ze konden doen.
“Dit is echt jammer, 6 proeven hebben we ruim aan kop gelegen in de groep N. We reden tijden direct achter de WRC’s.” vertelt Johan. “Ik neem wel mijn petje af voor Antoine, die heeft onder deze omstandigheden, heel gedurfd en daarbij toch heel beheerst gereden.”
Bernhard ten Brinke strijdend en glijdend ten onder
Bernhard ten Brinke laat zich afgelopen zaterdag verleiden. Zijn grote opponent in het NK Rally, Jeroen Swaanen, maakt een foutje, waardoor de rijder uit Zeddam aan de leiding gaat van de VeKa Eurol Auto Altena Rally. Bernhard schroeft daarop het tempo op, maar wordt op de zevende proef verrast bij het aanremmen voor een chicane. Om erger te voorkomen dirigeert hij de Ford Fiesta RS WRC richting een waterton. “De impact was niet hard, maar we konden niet meer verder.”
De eerste VeKa Eurol Auto Altena Rally wordt gekruid met heel veel hemelwater. Zo ontstaat een spekgladde cocktail, want in deze oogstperiode liggen de landelijke wegen rondom Werkendam bezaaid met modder. Samen met de vele lange rechte stukken, waardoor het vaak harder gaat dan 180 km/u, ontstaat een fikse uitdaging.
Tijdens de eerste boucle van vier proeven kiest Bernhard voor de Dakar benadering: je eigen tempo rijden, want in deze omstandigheden verlies je bij een misser meer tijd dan je kunt winnen door te pushen. Maar als Jeroen Swaanen op de vijfde klassementsproef na een foutje de leiding overgeeft aan Bernhard ten Brinke, komt de sportman in hem boven.
De Achterhoeker schakelt een paar tanden bij en neemt meer risico’s. “Als je op 98 procent rijdt, dan heb je niet veel marge.” Dat blijkt op KP7. Na een lange rechte haal remt Bernhard laat, maar de weg blijkt door de regen gladder dan bij de vorige doorkomst. “De achterkant sprong in één keer weg”, verhaalt Bernhard.
“Daarop heb ik de rem weer losgelaten om te voorkomen dat we zouden spinnen, met het risico op een boom te belanden.” Zo schuift de Wevers Sport Fiesta WRC met een gangetje van 20 km/u frontaal op een waterton. Bernhard en navigator Davy Thierie stappen ongedeerd uit, maar de radiator raakt beschadigd dus is het vijf proeven voor het einde over.
“Erg jammer dat we voor de tweede keer dit seizoen de finish niet halen”, concludeert Bernhard ten Brinke. “Maar goed: als je de handschoen krijgt aangereikt, dan pak je ‘m op. Ook als je eigenlijk wel weet dat je op dit parcours nooit kunt winnen van een oude WRC met z’n fellere acceleratie en hogere topsnelheid.” De Altena Rally wordt uiteindelijk gewonnen door Jeroen Swaanen, die daarmee verdiend zijn titel prolongeert.
Derde plaats in Altena Rally komt voorbij drijven aan Bolhaar en Kamphuis
De weergoden waren de allereerste editie van de Veka Eurol Auto Altena Rally niet bijster gunstig gezind. De rally werd geteisterd door een echt Nederlandse herfstdag met volop hoosbuien. Rallyrijder Eric Bolhaar (Nijkerk) en navigator Gert Kamphuis (Nijverdal) stonden na 12 drijfnatte en bijzonder lastige klassementsproeven in de omgeving van Werkendam tot hun eigen verrassing als derde op het finishpodium met de door Wevers Sport en het Deltion College geprepareerde Skoda Fabia WRC.
Het was rondom Werkendam, de uitvalsbasis voor de Altena Rally, alsof er een herfstmoesson overtrok afgelopen zaterdag. Steeds weer kwam het hemelwater met bakken uit de grijze lucht vallen. Dat verleidde Eric Bolhaar al voor de start tot de, naar later bleek, profetische uitspraak: “Het wordt zaak de auto op de weg te houden en dan zien we wel waar we eindigen.”
Op de derde proef van de dag en in erbarmelijke natte omstandigheden leek de rally voorbij voor het koppel. De, door het Ministerie van Defensie beschikbaar gestelde, Skoda blokkeerde tijdens het aanremmen voor een haakse bocht. “Als de auto blokkeert remt hij ook niet meer af. Ik zag Eric kijken waar hij naar toe kon. Het werd een sprong in een akker”, keek navigator Gert Kamphuis terug. “Ik wilde eigenlijk rechtsaf, langs de auto’s die daar stonden. Maar er stond ook een official met een rode vlag. Dus koos ik er voor om gas bij te geven, waardoor we over een slootje in een akker konden springen”, legde Eric Bolhaar uit. De Skoda ramde echter wel een hek en een lantaarnpaal voor de landing in de modderige akker. “We zagen niet direct een uitgang. Gelukkig bleef Eric rijden, want anders hadden we direct vast gestaan. Het kostte ons zeker anderhalve minuut”, becijferde Gert Kamphuis het verlies. Behoudens schade aan de motorkap, het linker spatscherm en verlies van de voorbumper, mankeerde de Skoda op miraculeuze wijze niets. “Niet eens een lekke band of kromme draagarm. Zelfs de koplampen deden het nog”, klonk Bolhaar vol verbazing, maar wel in het besef dat een goed klassement opnieuw niet tot de mogelijkheden behoorde.
Na een snelle reparatie door de monteurs van het Deltion College en Wevers Sport besloten Bolhaar en Kamphuis voor uitrijden van de wedstrijd te gaan. Bovendien kampte het duo met een steeds weer beslagen rakende voorruit in de Skoda. Maar de Altena Rally bleek bijzonder verraderlijk. De ene na de andere topper moest opgeven. Zo knalde teamgenoot Bernhard ten Brinke op een chicane, schoof Bert de Jong in een sloot, had diens zoon Bob problemen met de remmen en weigerden bij Edwin Schilt de ruitenwissers dienst. Toen Peter Versluis ook nog eens tijd verspeelde, stonden Bolhaar en Kamphuis plots op de laagste podiumtrede. “Ik heb een slechte wedstrijd gereden. We hebben voor die derde plaats helemaal niks gedaan. Door alle uitvallers en de verraderlijke omstandigheden kwam die eigenlijk alleen maar voorbij drijven. Na het uitstapje in de akker was het zelfvertrouwen weg. Mijn voorruit besloeg steeds weer en dat was te merken in de tijden. De ene proef reed ik daarom iets minder slecht dan de andere proef. Ik was alleen maar bezig om op de baan te blijven en lette verder nergens op. We hebben aan het einde van de rally een soort van ‘doordouwers prijs’ kunnen ophalen”, aldus Eric Bolhaar tot besluit.
