Jonas Langenakens was afgelopen zondag de beste in de Hemicuda Rally. De piloot uit Landen zag zijn belangrijkste concurrenten al vroeg sneuvelen en haalde het daarna gemakkelijk voor merkgenoot Philip Barbier en Bjorn Renier. Bij de Historics mocht Stefaan Prinzie op het hoogste schavotje plaatsnemen.
Met Guillaume Dilley, die last minute nog een deal sloot met Xavier Lannoo om de XLT Peugeot 208 T16 R5 te besturen, kreeg de rally er in extremis nog een favoriet bij. De Brabander probeerde de druk nog even af te houden door te stellen dat hij amper 1 km met de wagen had getest. Opvallend hoe de zegekandidaten naar elkaar wezen …
Op de eerste proef was het Jonas Langenakens die de snelste was, maar de Mitsubishi rijder maakte vervolgens een foutje in Houthulst en liet de motor even afslaan. Guillaume Dilley nam het commando over, maar ook Fredericq Delplace deed mee voor winst. Dat onderstreepte de winnaar van 2017 met een scratch in Houthulst, een proef die de Porsche op het lijf geschreven was. Na de eerste lus van drie proeven reed Dilley het servicepark als leider binnen. Delplace volgde als tweede op 1.8 sec, terwijl Langenakens als derde 2.7 sec moest goedmaken.
De wedstrijd viel echter al vroeg in een beslissende plooi toen we in de tweede lus Dilley en Delplace verloren. De leider ging met zijn Peugeot 208 T16 aan hoge snelheid over de kop in Kortemark, waarbij de bemanning met de schrik vrij kwam, en Delplace maakte een stuurfoutje in Houthulst en beschadigde zijn stuurinrichting. Langenakens werd zo de nieuwe leider in de rally en met nog de slotlus voor de boeg had hij reeds een comfortabele voorsprong van 29.3 sec op de Mitsubishi Lancer Evo X van Philip Barbier. Langenakens bleef evenwel gefocust en stelde de zege veilig in de slotronde. Philip Barbier eindigde andermaal als tweede, maar de West-Vlaming kon wel vrede nemen met de 42.9 sec achterstand op de Limburgse hardrijder.
Voor het laatste podiumtrapje kregen we een spannend duel tussen Cris Algoedt (BMW 1 M) en Bjorn Renier die kennismaakte met de ex-Verschueren Skoda Fabia R5 van Rallyteam Van Eecke. De slager uit Zwevezele nam aanvankelijk het voortouw, maar Bjorn Renier groeide in de wedstrijd en de Skoda rijder nam de fakkel over. De strijd was evenwel niet gestreden, want Renier miste zijn start compleet op de voorlaatste proef toen hij de motor liet afslaan. Beide piloten gingen zo voluit in de slotproef, waarbij de Danneels BMW nog in de gracht verdween. Renier bleef wel foutloos en pakte de derde plaats en kijkt nu al uit naar een nieuw Skoda avontuur in Kortrijk. David Campling kwam zich in de beginfase mengen in dit spannende duel, maar de Brit maakte in de tweede ronde enkele remfoutjes en verloor de aansluiting. Op de voorlaatste proef werd het zelfs nog een opgave voor Campling nadat er iets afbrak aan de ophanging en hij van de baan ging. De Brit gaf wel reeds mee dat hij volgend jaar terug naar België komt met zijn mooie Subaru Impreza WRC S10.
Pieter-Jan Maeyaert had de remmen van zijn Escort laten bijwerken en kwam aan de start als bijkomende test voor de Condroz Rally. De Millington Escort ging als een speer en wist lange tijd de BMW’s van Tobi Vandenberghe en Kurt Braeckevelt op afstand te houden. Deze laatste verdween al snel uit de rally met een haperende motor, maar Vandenberghe wist in de slotfase nog langszij te komen bij Maeyaert. Maar dat volstond niet, want de piloot uit Oekene was sneller op de openingsproef en werd zo als vierde geklasseerd.
Stefaan Tjoens had zijn Renault Mégane RS thuisgelaten en kwam nog eens aan de start met zijn Mitsubishi Lancer Evo X. Het leverde hem een zesde plaats en een riante zege in Divisie 1-2 op. Xavier Lannoo, zijn belangrijkste tegenstrever in Divisie 1-2, moest zijn Subaru Impreza reeds na enkele honderde meters parkeren met motorpech.
Wim De Reu was met zijn BMW M3 E30 de snelste thuisrijder. De piloot uit Koekelaere hield nipt streekgenoot Thierry Dekoninck af. De wederoptredende garagehouder uit Kortemark toonde zich na afloop erg lovend over de pas aangekochte ex-Andy Lefevere Mitsubishi Lancer Evo X, maar het zal nog even wennen worden aan het schakelen met de paddle-shift.
Jelle Vermeire, met zijn Peugeot 208 R2 de snelste voorwiel aangedreven wagen, en Kurt Boone (Evo 6) sloten de Top 10. Vooral deze laatste was een aangename verrassing vermits de garagehouder uit Lo-Reninge nog maar aan zijn derde wedstrijd toe was.
Bij de Historics nam Paul Lietaer zoals verwacht de snelste start, maar in de tweede ronde moest hij zijn Escort aan de kant zetten met een defecte ophangingsdriehoek. Lode De Keyser, voor de gelegenheid met de Porsche van Patrick Mylleville, erfde de koppositie tot hij met motorpech van het toneel verdween. Hierna lag de weg naar de zege helemaal open voor Stefaan Prinzie die nog eens zijn Opel Ascona B van stal haalde. De piloot uit Houthulst miste de algemene Top 10 op een haar en had aan de finish bijna anderhalve minuut voorsprong op de Pinto Escort van Jeroen Van Wanseele. Voor Simon Puype (Opel Ascona B) was het ditmaal geen sant in eigen land. De streekrijder had het aan de stok met Van Wanseele tot hij geveld werd door ontstekingsproblemen. Glenn Rogiers (Kadett C) die eveneens even van het podium mocht dromen, vervoegde hem kort nadien met een defecte alternator. Zo ging de derde plaats naar Porschist Geert Lacour voor Rik Vannieuwenhuyse die zich zo voor het tweede jaar op rij tot Ford Pinto Cup kampioen kroonde. Een knappe vijfde plaats was er voor thuisrijder Kevin Verbeke in de originele Toyota Corolla KE70.
In het FIRC was David Campling lange tijd ongenaakbaar. Na zijn de opgave op de voorlaatste proef ging de winst in extremis naar John Reddington. Bijna was het ook voor de Ier game-over, want zijn Millington Escort werd in de slotronde voortdurend geplaagd door hevige koppelingsproblemen. De wagen hield het echter tot aan de finish en dat volstand om zichzelf op te volgen als FIRC kampioen. Voor copiloot Frank Werner was het dubbel feest, want hij heeft de VAS titel reeds binnen handbereik. In de Clio 2 RS Challenge ging de zege naar Peter Vanderhauwaert.
