De East Belgian Rally, voor ons de laatste manche van het kampioenschap, beloofde net als vorig jaar een mooi duel te worden tussen de verschillende plaatselijke piloten. Na onze ervaring van vorig jaar hoopten we om iets dichter aan te kunnen sluiten bij deze snelle teams en met een mooi resultaat het kampioenschap in schoonheid af te sluiten. Maar vooral geen domme dingen doen om toch zeker de finish te halen en onze titel op het podium in ontvangst te kunnen nemen …
Het weer zag er goed uit en op zaterdag vertrokken we voor een eerste ronde van 3 proeven. Zoals elke wedstrijd waren we ook nu weer goed vertrokken, maar helaas waren onze collega’s ook goed wakker en keerden we na 3 ritten terug naar de service op een 8ste plaats met een achterstand van reeds 45 sec …
Na een eerste check-up van de Clio ging het dan richting proeven 4 en 5en daar probeerden we een tandje bij te steken, maar helaas liep het bijna verkeerd. In het dorpje nabij de finish namen we de bocht iets te kort, waardoor een muurtje geraakt werd. Even de vrees voor een opgave, maar de schade bleef beperkt. Tijdens de 2de en laatste service bleek dat de wagen zo goed als niks mankeerde en vertrokken we voor de laatste 3 proeven.
De laatste 3 proeven verliepen veel beter dan de eerste 5. Was het stress of vermoeidheid? Eindelijk kon ik mij amuseren en zonder te forceren konden we het verschil met onze voorgangers verminderen. Uiteindelijk sloten we de EBR af met een goed gevoel, op een 7de plaats en het belangrijkste is nog dat we eindelijk de titel weten te bemachtigen!
De meeste wedstrijden reden we in functie van het kampioenschap maar sommige momenten waren de chrono’s meer dan goed, in de Omloop konden we ons zelfs meten met de snelste FWD. Einde dus van dit mooie kampioenschap, onze doelstelling bereikt en zo op naar komend seizoen.
Helaas zullen we het Criterium vaarwel moeten zeggen en gaan we richting het nationaal kampioenschap, maar eerst proberen we nog het seizoen af te sluiten met een extra wedstrijd, dicht bij huis of iets verder… Deze laatste wedstrijd was de moeilijkste voor de copiloten, daarom ne dikke proficiat aan mijn vrouwke! Ook hebben wij dit allemaal te danken aan een steeds perfecte Clio, waardoor we altijd zonder zorgen de baan op konden. Ne welgemeende Dank U aan Pevatec! Ook nog een dikke merci aan onze sponsors, vrienden en supporters, de organisatoren en vele vrijwilligers.
